Woordenboek, termen en definities over geur, stank | |
Woordenboek, termen en definities over geur
| |
| You can always search for entries (regexp permitted). | |
| Bekijk de verklarende woordenlijst | |
| Er bevinden zich 4 omschrijvingen in de woordenlijst. | |
| Woord | Definitie |
| Reuk | Reuk, het waarnemen van geuren. Geurend materiaal geeft deeltjes van moleculaire grootte af, die door de lucht het reukslijmvlies van de neus bereiken. Vanaf de reukcellen lopen zenuwvezels (hersenzenuw) naar het primaire reukcentrum in de hersenen. Bij langere inwerking van een geur wordt deze niet meer waargenomen. Veel reukindrukken beïnvloeden de stemming, vormen de schakel met situaties en gebeurtenissen uit het verleden en geven een gevoel van vertrouwdheid met de omgeving. Ook waarschuwt de reuk voor dreigende gevaren (gas, vuur) en spelen geuren een rol bij de keuze van het voedsel en bij het seksuele gedrag. |
| Reukorgaan, de neus | Het zintuig dat dient voor de reuk. Bij de meeste landdieren vormt de reuk een van de belangrijkste zintuigen, uitgezonderd bij de vogels, de apen en de mens, die typische oogdieren zijn, en waarbij het reukorgaan minder goed ontwikkeld is. Het aantal reukcellen in het reukslijmvlies wordt bij de mens geschat op 5 miljoen, bij de foxterrier op 147 miljoen, bij de herdershond op 220 miljoen. Het reukorgaan heeft als reflexorgaan voor de spijsvertering een grote betekenis en regelt hiervoor, met de smaakzintuigen, o.a. de hoeveelheid afgescheiden spijsverteringssappen. De zintuigfunctie is echter de belangrijkste. Zie ook de neus. |
| Reukstoornis | Reukstoornis, verlies van het reukvermogen. Dit is een vrij zeldzame aandoening die voorkomt bij vernietiging van het reukslijmvlies door chronische ontsteking, bijv. na een influenza-infectie (griep), of door ziekelijke afwijkingen in het voorste deel van de grote hersenen. Een onschuldige, voorbijgaande vorm van reukstoornis treedt dikwijls op bij ontstekingen van de neus, zoals een gewone neusverkoudheid; daarbij wordt dan het zintuigepitheel afgesloten, wat door de ligging ervan bij ontstekingen snel gebeurt. |
| Reukzin | Reukzin is het vermogen om sporen van (chemische) stoffen te detecteren in de lucht, eventueel ook in het water. Bij de mens en in het algemeen bij alle zoogdieren is de reukzin gelegen in de neus. In medisch jargon spreekt men van olfactorisch vermogen. |
| Glossary V2.0 | |
